دانشگاه کردستانسیاست ها و تحقیقات اقتصادی2821-174X1420230121Investigating the Impact of Globalization on Industrialization in Iranبررسی تاثیر جهانیشدن بر صنعتیشدن در ایران13162611https://doi.org/10.34785/J025.2022.026FAرامین امانیکارشناس ارشد اقتصاد، گروه علوم اقتصادی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران0000-0002-3069-8919سامان قادریاستادیار علوم اقتصادی، گروه علوم اقتصادی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران0000-0002-5188-6628Journal Article20230216The current research's main aim is to investigate globalization's impact on industrialization in Iran from 1979 to 2020 using vector autoregression model with time-varying parameters (TVP-VAR). The industrialization and economic globalization indexes have been used to achieve the research purpose. On the other hand, foreign direct investment, government size, and gross domestic product per capita have been used as control variables. This research illustrates that economic globalization has a very positive effect on industrialization in Iran. As a result, it is suggested to the policymakers to reduce international tensions between Iran and other countries to augment globalization, increase the import of new technologies and amplify industrialization. On the other hand, foreign direct investment has a very positive effect on industrialization in Iran. Moreover, GDP per capita has a positive but less intense effect on the industrialization index. Finally, the size of the government has a very negative impact on industrialization in Iran. As a result, policymakers are suggested to consider globalization as a critical and vital factor in increasing industrialization in Iran.هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر جهانیشدن بر صنعتیشدن در ایران طی بازه زمانی 1357 تا 1399 با استفاده از مدل خود رگرسیون برداری با پارامترهای قابل تغییر طی زمان (TVP-VAR) است. برای رسیدن به هدف پژوهش، از شاخص صنعتیسازی و شاخص جهانیشدن اقتصادی استفاده شده است. از طرف دیگر، از متغیرهای سرمایهگذاری مستقیم خارجی، اندازه دولت و تولید ناخالص داخلی سرانه بهعنوان متغیرهای کنترلی بهره گرفته شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که جهانیشدن اقتصادی دارای تأثیر بسیار مثبت بر صنعتیسازی در ایران است. درنتیجه به سیاست-گذاران کلان کشوری پیشنهاد میگردد که کاهش تنشهای بینالمللی ایران با سایر کشورهای جهان را جهت افزایش جهانیشدن، افزایش واردات تکنولوژیهای جدید و افزایش صنعتیسازی در دستور کار قرار دهند. از طرف دیگر، سرمایهگذاری مستقیم خارجی دارای تأثیر بسیار مثبت بر شاخص صنعتیشدن در ایران است. تولید ناخالص داخلی سرانه نیز دارای تأثیر مثبت اما با شدت کمتر بر شاخص صنعتیشدن است. اندازه دولت نیز دارای تأثیر بسیار منفی بر صنعتیشدن در ایران است. درنتیجه، به سیاستگذاران پیشنهاد میگردد که جهانیشدن را بهعنوان یک عامل مهم در افزایش صنعتی-سازی در ایران در نظر گیرند.https://jepr.uok.ac.ir/article_62611_b46f5f6cd1553daad001ed2a25956d46.pdfدانشگاه کردستانسیاست ها و تحقیقات اقتصادی2821-174X1420230121Analysis of the spatial effect of industrial investment on economic performance in Iran’s provincesتحلیل اثر فضایی سرمایه گذاری صنعتی بر عملکرد اقتصادی در استانهای ایران327062549https://doi.org/10.34785/J025.2022.027FAوحید نیک پی پسیاندانشجوی دکتری توسعه اقتصادی، گروه علوم اقتصادی، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران0000-0002-1665-0548یوسف محمدزادهاستادیار علوم اقتصادی، گروه علوم اقتصادی، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایرانفاطمه خیل کردیدانشجوی دکتری اقتصاد بین الملل، گروه علوم اقتصادی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اداری، دانشگاه سمنان، سمنان، ایرانرضا انصاری اردلیکارشناس ارشد علوم اقتصادی، دانشگاه پیام نور بابل، بابل، ایرانمینا قاسملوکارشناس ارشد علوم اقتصادی، گروه اقتصاد نظری و صنعتی، دانشکده اقتصاد و حسابداری، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانJournal Article20211218Industrial investments play an important role in improving economic performance and developing economic regions. The industrial sector is one of particular importance in the development process of a region where a significant portion of the population accommodates different levels of income. Achieving this important goal has an effective and decisive role in directing and accelerating the economic performance of the provinces of the country. Therefore, this study aims to analyze the spatial effect of industrial investment on economic performance in all provinces of the country, Iran with a combined spatial econometric approach during the period 2007-2019. Based on the results, the variable of industrial investment and its indirect effects have a positive and significant effect on improving the economic performance of the studied provinces. The results indicated that, the industrial investment should be considered as an important variable in regional development studies in adjacent areas with high economic growth provinces (spatial spillover effects). The results also show that the active population and employment had a positive and significant effect on economic performance, while the wage rate had a negative and significant relationship with the economic performance of the provinces.سرمایهگذاری صنعتی نقش مهمی در بهبود عملکرد اقتصادی و توسعه منطقهای اقتصاد دارد. بخش صنعت در فرآیند توسعه منطقهای که بخش قابل توجهی از جمعیت، سطوح مختلف درآمدی را در خود جای داده از اهمیت ویژهای برخوردار است. دستیابی به این هدف مهم نقش موثر و تعیین کنندهای در جهت دهی و شتاب دهی عملکرد اقتصادی استانهای کشور دارد. از اینرو هدف این پژوهش، تحلیل اثر فضایی سرمایهگذاری صنعتی بر عملکرد اقتصادی در استانهای کشور با رویکرد اقتصادسنجی فضایی ترکیبی طی بازه زمانی 98-1385 است. بر اساس نتایج به دست آمده، متغیر سرمایهگذاری صنعتی و اثرات غیرمستقیم آن، تاثیری مثبت و معنیداری بر بهبود عملکرد اقتصادی استانهای مورد مطالعه دارد. نتایج پژوهش، بیانگر آن است که سرمایهگذاری صنعتی بهعنوان یک متغیر مهم در مطالعات توسعه منطقهای، در مناطق مجاور با استان-های رشد اقتصادی بالا باید لحاظ گردد (اثرات سرریز فضایی). همچنین نتایج نشان میدهد که جمعیت فعال و اشتغال تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد اقتصادی دارند درحالیکه نرخ دستمزد دارای رابطه منفی و معنیداری با عملکرد اقتصادی استانها دارد. پیشنهاد سیاستی پژوهش فوق، اولویت دادن به توسعه و سرمایهگذاری در بخش صنعت، سرمایهگذاری مشترک با کشورهای همسایه و سرریز اثرات اقتصادی آن بر استانهای مرزی است.https://jepr.uok.ac.ir/article_62549_3c4316c3de701c1155ba48771093319f.pdfدانشگاه کردستانسیاست ها و تحقیقات اقتصادی2821-174X1420230121effects of trade sanctions on Economic of Iran with approach Computable General Equilibriumاثرات تحریم های تجاری بر اقتصاد ایران با رویکرد تعادل عمومی7110662548https://doi.org/10.34785/J025.2022.028FAئاسو اسماعیل پوردانشجوی دکتری اقتصاد پولی، گروه علوم اقتصادی، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانئه سرین شاهمرادیدانشجوی دکتری اقتصاد اسلامی، گروه علوم اقتصادی، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانزهرا کریمی تکانلودانشیار علوم اقتصادی، گروه علوم اقتصادی، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه تبریز، تبریز، ایرانعلی نجفیدانشجوی دکتری اقتصادسنجی، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اجتماعی، اقتصاد و کارآفرینی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایرانJournal Article20221004Due to extensive sanctions against Iran, in this study the economic effects of trade sanctions was investigated. Accordingly, after reviewing the thematic literature and studies conducted in this regard, using the statistical information of the Central Bank's 2016 statistical output data table and the computable general equilibrium method, the price and production effects of Iran's export and import sanctions were investigated.<br /><br />The results obtained using GAMS 34 software in the form of two research scenarios show that the import embargo has more severe economic effects than the export embargo on the economy. In the import embargo economic growth will reduce, respectively 6.72 and 9.87 percent and general level of production prices will increase 23.6 and 29.46 percent in the first and second scenarios. Export ban reduces economic growth of 2.05 and 4.55 and price levels 2.03 and 4.5 percent during the first two scenarios. The important point in this discussion, to reduce the general level of prices in the export ban, which is consistent with the theoretical analysis.با توجه به تحریمهای گسترده بر علیه ایران، در این تحقیق اثرات اقتصادی تحریمهای تجاری مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس پس از بررسی ادبیات موضوعی و مطالعات انجام شده در این ارتباط، با استفاده از اطلاعات آماری جدول داده ستانده آماری سال 1395 بانک مرکزی و روش تعادل عمومی قابل محاسبه، به بررسی اثرات قیمتی و تولیدی تحریم صادرات و واردات ایران پرداخته شد. <br />نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار گمز 34 و در قالب دو سناریو تحقیق، نشان میدهد که تحریم واردات، اثرات اقتصادی شدیدتری در مقایسه با تحریم صادرات بر اقتصاد ایران داشته و در سناریو اول و دوم به ترتیب 6.72 و 9.87 درصد موجب کاهش رشد اقتصادی و 23.6 و 29.46 درصد موجب افزایش سطح عمومی قیمتهای طرف تولید میشود. در تحریم صادرات نیز طی دو سناریو اول و دوم، رشد اقتصادی 2.05 و 4.55 و سطح قیمتها نیز 2.03 و 4.5 درصد کاهش مییابند. نکته قابل توجه در این بحث، کاهش سطح عمومی قیمتها در تحریم صادرات بوده که مطابق با تحلیل نظری است.https://jepr.uok.ac.ir/article_62548_d14c2e6f9466b5d9e988f89216e683b1.pdfدانشگاه کردستانسیاست ها و تحقیقات اقتصادی2821-174X1420230121The impact of housing costs on income inequality and crime rates in the provinces of Iranتاثیر هزینه های مسکن بر نابرابری درآمدی و میزان جرم در استان های ایران10713862610https://doi.org/10.34785/J025.2022.029FAخالد احمدزادهاستادیار علوم اقتصادی، گروه علوم اقتصادی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران0000-0003-0291-4941صلاح الدین منوچهریدانشجوی دکتری علوم اقتصادی، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایرانمطهره خاکساردانشجوی دکتری علوم اقتصادی، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایرانJournal Article20230211Housing costs are one of the factors affecting on crime and income inequality. Increasing housing costs will reduce purchasing power and increase inequality, which will have heavy economic burden and psychological pressure on households and they may choose economic crimes to earn money to cover housing costs. In this study, the time period is from 2009 to 2020 and the quantile panel data regression model has been used to investigate the asymmetric effects of increasing housing costs on income inequality and crime rates in the provinces of Iran. The results show that increasing housing costs (increasing housing prices and rents) has increased income inequality and increased crime in the provinces of Iran. Other results of the study include a negative and significant effect of GDP per capita on income inequality and crime rates. According to the results, increasing migration rates has increased income inequality and increased crime; On the other hand, increasing employment rates have decreased income inequality and crime rates. Another important result of this study is the two-way causality between income inequality and crime rate.هزینههای مسکن از عوامل تاثیرگذار بر میزان جرم و نابرابری درآمدی میباشد. افزایش هزینههای مسکن باعث کاهش قدرت خرید وافزایش نابرابری میشود که بار اقتصادی و فشار روانی سنگینی را برای خانوارها به همراه خواهد داشت و ممکن است برای تامین هزینههای مسکن، جرایم اقتصادی را برای کسب درآمد انتخاب کنند.در این پژوهش، از مدل رگرسیون کوانتایل دادههای تابلویی برای بررسی اثرات نامتقارن افزایش هزینههای مسکن بر نابرابری درآمدی و میزان جرم در استانهای ایران استفاده شده است. از دادههای31 استان کشور در دوره زمانی 1388-1399 استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که افزایش هزینههای مسکن (افزایش قیمت و اجاره مسکن) باعث افزایش نابرابری درآمدی و افزایش میزان جرم در استانهای ایران شده است. از دیگر نتایج پژوهش، میتوان به اثر منفی و معنادار تولید ناخالص داخلی بر نابرابری درآمدی و میزان جرم اشاره کرد. با توجه به نتایج، افزایش نرخ مهاجرت، باعث افزایش نابرابری درآمدی و افزایش میزان جرم شده و از طرفی؛ افزایش نرخ اشتغال، نابرابری درآمدی و میزان جرم را کاهش داده است. از دیگر نتایج مهم این پژوهش، میتوان به علیت دو طرفه بین متغیرهای نابرابری درآمدی و میزان جرم اشاره کرد.https://jepr.uok.ac.ir/article_62610_f7b85a6ecef787af17bdfc6fa1b731ab.pdfدانشگاه کردستانسیاست ها و تحقیقات اقتصادی2821-174X1420230121Investigating the efficiency of Iran's public sector in the institutional context of economics and politics using the data envelopment analysis method (DEA)بررسی کارایی بخش عمومی ایران در حوزه نهادی اقتصاد و سیاست با استفاده از روش تحلیل پوششی دادهها (DEA)13915962630https://doi.org/10.34785/J025.2022.030FAمیثم طاهریاندانشجوی دکتری اقتصاد، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایرانمهدی خداپرست مشهدیدانشیار علوم اقتصادی، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران0000-0003-2670-8720مسعود همایونی فردانشیار علوم اقتصادی، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران0000-0003-1475-7832Journal Article20230223The efficiency of the public sector is expressive of the capability and ability of managing the country by the managers and the society agents leading to the people's satisfaction. The ability of governments in performing their duties provides requirements of peoples in a community. In this paper, the efficiency of the public sector of Iran , after Islamic revolution in the institutional sphere of economics and politics has been extracted, during the 44 years. For this purpose, political stability, economic stability, political development and economic development as the outputs and manpower, years of rule, oil revenues and other revenues, as inputs of the public sector decision-making unit, have been used in the data envelopment analysis method. This paper has used the Mann - Whitney test to confirm the significance of changes in public sector's efficiency. The results of this research show that the efficiency of Iran's public sector has been stable in some periods of time and has decreased in others, and in general, it has a significant distance from the efficiency limit.کارایی بخش عمومی بیانگر قابلیت و توانایی اداره کشور توسط مدیران و کارگزاران جامعه بهنحوی است که رضایتمندی مردم را در پی داشتهباشد. توانایی دولتها در انجام وظایفشان زمینهساز فراهمشدن نیازهای افراد جامعه است. در این مقاله کارایی بخش عمومی ایران، پس از انقلاب اسلامی طی 44 سال در حوزه نهادی اقتصاد و سیاست استخراج شـدهاسـت. برای این منظور؛ ثبات سیاسی، ثبات اقتصادی، توسعه سیاسی و توسعه اقتصادی بهعنوان ستانده و نیروی انسانی، سنوات حاکمیت، درآمدهای نفتی و سایر درآمدها، بهعنوان نهادههای واحد تصمیمگیری بخش عمومی در روش تحلیل پوششی دادههـا مورد استفاده قرار گرفتهاند. این مقاله جهت اثبات معنیداری تغییرات کارائی بخش عمومی از آزمون منویتنی بهرهگیری نمودهاست. نتایج این پژوهش نشان میدهد که کارایی بخش عمومی ایران در مقایسه با خود در مقاطعی از زمان، ثابت و در مقاطعی کاهش یافتهاست و بهطورکلی فاصله معنیداری با مرز کارا دارد.https://jepr.uok.ac.ir/article_62630_bd50dbf15d800e0840aa99642b83c7c5.pdfدانشگاه کردستانسیاست ها و تحقیقات اقتصادی2821-174X1420230121The Effect of Economic Sanctions on the Composition of Iran's Trading Partnersتاثیر تحریمهای اقتصادی بر ترکیب شرکای تجاری ایران16019162639https://doi.org/10.34785/J025.2022.031FAمحمد غفاری فرداستادیار علوم اقتصادی، گروه علوم اقتصادی، دانشکده علوم و فنون، دانشگاه بین المللی اهل بیت (ع)، تهران، ایران0000-0002-7285-1897سید مرتضی کاظمیکارشناس ارشد علوم اقتصادی، گروه علوم اقتصادی، دانشکده علوم و فنون، دانشگاه بین المللی اهل بیت (ع)، تهران، ایران0000-0002-7285-1897جاوید نبی زادهکارشناس ارشد مدریت بازرگانی، گروه مدریت بازرگانی، دانشکده علوم و فنون، دانشگاه بین المللی اهل بیت (ع)، تهران، ایرانJournal Article20230218since the victory of the Iranian Islamic Revolution, various and extensive sanctions have been imposed against Iran. the effect of economic sanctions on Iran's trade and its business partners has been investigated using the generalized least squares method.. The results show that the strong (extensive) economic embargo had a negative effect on the entire foreign trade of Iran. While Iran's foreign trade has been able to continue growing in the shadow of weak (limited) economic sanctions. Extensive and limited sanctions have increased trade between Iran and the countries of the first group. While broad and limited sanctions have reduced the trade of Iran and the countries of the second group. Extensive sanctions have reduced exports and imports, but the effect on exports is greater than on imports. Limited sanctions have not been able to reduce exports and imports. Therefore, economic policy makers should consider the development of trade with neighboring countries in order to manage the effect of economic sanctions.از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی ایران تا کنون تحریمهای متنوع و گسترده علیه ایران اعمال شده است. این تحریمها با اهداف سیاسی و اقتصادی بخشهای مختلف، از جمله تجارت خارجی را متأثر ساخته است. در این پژوهش، اثر تحریمهای اقتصادی بر تجارت ایران و شرکای تجاری آن به روش حداقل مربعات تعمیم یافته (EGLS) بررسی و تحلیل شده است. تحریمها با استفاده از مطالعه هافبایر به تحریمهای گسترده و محدود تقسیم شده و به عنوان متغیر مجازی در نظر گرفته شده است. نتایج نشان میدهد که تحریمهای اقتصادی قوی (گسترده) تأثیر منفی بر کل تجارت خارجی ایران داشته است. درحالیکه تجارت خارجی ایران توانسته است، در سایه تحریمهای اقتصادی ضعیف (محدود) به رشد خود ادامه دهد. تحریمهای گسترده و محدود باعث افزایش تجارت ایران و کشورهای گروه اول و سبب کاهش تجارت ایران و کشورهای گروه دوم شده است. تحریمهای گسترده باعث کاهش صادرات و واردات شده اند؛ لیکن تأثیر آن بر صادرات بیشتر از واردات است. تحریمهای محدود بر صادرات و واردات تأثیر نداشته بودند. بنابر این سیاستگذاران اقتصادی باید جهت مدیریت اثر تحریم های اقتصادی، توسعه تجارت با کشورهای هم سو و همسایه را مدنظر قرار دهند.https://jepr.uok.ac.ir/article_62639_8582a6220c68d53dbb6191f971ee1e22.pdf