نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• پروین علی مرادی افشار ¹
• وحید عزیزی ²
• سمیه فاتحی ²

¹ استادیار علوم اقتصادی، گروه علوم اقتصادی، دانشکده علوم‌انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران.

² دانشجوی کارشناسی‌ارشد علوم اقتصادی، گروه علوم اقتصادی، دانشکده علوم‌انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران.

چکیده

این مطالعه به بررسی اثرات مصرف انرژی تجدیدناپذیر و فناوری اطلاعات و ارتباطات بر کیفیت زندگی در ایران می‌پردازد تا نقش واسطه‌ای فناوری اطلاعات و ارتباطات را بر رابطه مصرف انرژی تجدید ناپذیر و شاخص توسعه انسانی مورد تحلیل قرار دهد. این مطالعه از داده‌های سال-های 1990 تا 2022 و رویکرد حداقل مربعات پویا (DOLS) برای دستیابی به اهداف مطالعه استفاده می‌کند. جهت انجام تحقیق دو مدل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج رابطه بلندمدت متغیرهای تحقیق نشان داد که انرژی تجدیدناپذیر، نرخ تورم، نابرابری درآمدی و شهرنشینی اثر منفی بر کیفیت زندگی در ایران دارند. علاوه بر این مخارج دولت و شاخص فناوری اطلاعات و ارتباطات اثر مثبت بر کیفیت زندگی دارند. با توجه به هدف تحقیق براساس نتایج مدل دوم، انرژی تجدیدناپذیر زمانی که با فناوری اطلاعات و ارتباطات همراه می‌شود اثر مثبتی بر کیفیت زندگی دارد. بنابراین شاخص فناوری اطلاعات و ارتباطات می‌تواند به عنوان نقش میانجی و واسطه باعث کاهش اثر منفی مصرف انرژی‌های تجدید ناپذیر بر کیفیت زندگی در ایران شود.

کلیدواژه‌ها

• کیفیت زندگی
• انرژی‌تجدید ناپذیر
• فناوری اطلاعات و ارتباطات
• رهیافت حداقل مربعات پویا (DOLS)
• ایران

موضوعات

• انرژی و محیط زیست