نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجو دکترای علوم اقتصادی، دانشکده علو م اقتصادی و اداری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
2 دانشیار، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اقتصادی و اداری ، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
3 دانشیار گروه اقتصاد انرژی، دانشکده علوم اقتصادی و اداری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.
چکیده
هدف مطالعه حاضر بررسی و تحلیل نقش ساختار تجارت خارجی بر رشد اقتصادی در منتخبی از کشورها شامل افغانستان، چین، هند، پاکستان، ایران، ترکیه، آمریکا و امارات متحده عربی در دوره زمانی ۱۹۹۵ تا ۲۰۲۱ است. برای این منظور از روش داده‌های تابلویی و دو تخمین‌زن حداقل مربعات تعمیم‌یافته امکان‌پذیر (FGLS) و تصحیح خطای استاندارد (PCSE) استفاده شد. نتایج حاصل از برآورد مدل نشان می‌دهد که افزایش صادرات کالاهای سنتی، واردات خدمات و سرمایه‌گذاری به طور معناداری موجب افزایش رشد اقتصادی می‌شوند، در حالی‌که وابستگی به واردات کالاهای کشاورزی و تمرکز بر صادرات کالاهای معدنی و صادرات خدمات؛ و البته تورم تأثیر منفی بر رشد اقتصادی دارند. این نتایج بیانگر آن است که سیاست‌گذاران می‌توانند با کاهش وابستگی به واردات کالاهای کشاورزی از طریق حمایت از تولید داخلی و افزایش بهره‌وری در بخش کشاورزی، توسعه و بهبود زیرساخت‌ها و سیاست‌های حمایتی برای افزایش واردات خدمات، کاهش تمرکز بر صادرات کالاهای معدنی و تنوع‌بخشی به سبد صادراتی، و افزایش سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف اقتصادی به‌منظور افزایش بهره‌وری و ایجاد شغل، به بهبود وضعیت رشد اقتصادی کمک کنند.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)