نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد اقتصاد، گروه برنامه‌ریزی و توسعه اقتصادی، دانشکده اقتصاد، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

2 استادیار علوم اقتصادی، گروه آمارهای اقتصادی، پژوهشکده‌ی آمار ایران، تهران، ایران

3 دکتری ریاضی، گروه ریاضی، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز، فارس، ایران

https://doi.org/10.34785/J025.2022.017

چکیده

در این مطالعه توان اشتغال‌زایی بخش‌های مختلف اقتصاد با استفاده از جدول متقارن تجمیع ­شده داده ­ستانده (IO) مرکز آمار ایران سال 1395 با روش سنتی، سنجیده شده ­است. در این راستا ضرایب فزاینده اشتغال بااستفاده از الگوی تقاضامحور لئونتیف محاسبه ‌شده ­است. نتایج نشان می­دهد برای شاغلین 10 ساله و بیشتر، بخش­های سایر خدمات، فعالیت­های حرفه ­ای، علمی و فنی، و فعالیت‌های اداری و خدمات پشتیبانی به ­ترتیب دارای بیشترین ارزش سرمایه ­گذاری به­ لحاظ توان اشتغال‌زایی هستند. از میان شاغلین نام­ برده، برای افرادی که دارای تحصیلات عالی بوده­ اند، بیشترین اشتغال­زایی در فعالیت­های حرفه­ ای، علمی و فنی، و آموزش صورت گرفته است. در مقایسه توان اشتغال­زایی برحسب جنسیت، فقط فعالیت آموزش و فعالیت‌های مربوط به‌سلامت انسان و مددکاری اجتماع اشتغال‌زایی مستقیم بیشتری برای زنان داشته‌اند. اشتغال‌زایی غیرمستقیم همه فعالیت‌ها برای مردان بیشتر بوده ­است. از میان 21 رشته تحصیلی، سهم مربوط به شاغلانی که دارای تحصیلات در رشته‌های مهندسی و حرفه ­های مهندسی، بازرگانی و امور اداری، و علوم انسانی بوده ­اند؛ بیش از سایرین بوده که در این میان، بیشترین اشتغال‌زایی در رشته فعالیت­ های حرفه‌ای، علمی و فنی صورت گرفته ­است. 

کلیدواژه‌ها

موضوعات