نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری اقتصاد، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
2 دانشیار علوم اقتصادی، گروه اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
چکیده
کارایی بخش عمومی بیانگر قابلیت و توانایی اداره کشور توسط مدیران و کارگزاران جامعه بهنحوی است که رضایتمندی مردم را در پی داشتهباشد. توانایی دولتها در انجام وظایفشان زمینهساز فراهمشدن نیازهای افراد جامعه است. در این مقاله کارایی بخش عمومی ایران، پس از انقلاب اسلامی طی 44 سال در حوزه نهادی اقتصاد و سیاست استخراج شـدهاسـت. برای این منظور؛ ثبات سیاسی، ثبات اقتصادی، توسعه سیاسی و توسعه اقتصادی بهعنوان ستانده و نیروی انسانی، سنوات حاکمیت، درآمدهای نفتی و سایر درآمدها، بهعنوان نهادههای واحد تصمیمگیری بخش عمومی در روش تحلیل پوششی دادههـا مورد استفاده قرار گرفتهاند. این مقاله جهت اثبات معنیداری تغییرات کارائی بخش عمومی از آزمون منویتنی بهرهگیری نمودهاست. نتایج این پژوهش نشان میدهد که کارایی بخش عمومی ایران در مقایسه با خود در مقاطعی از زمان، ثابت و در مقاطعی کاهش یافتهاست و بهطورکلی فاصله معنیداری با مرز کارا دارد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)